محمودصالح
ایل بختیاری عبارت از دو شاخه چهارلنگ و هفت لنگ است که هر یک از دو ایل به تعدادی بزرگ طایفه تقسیم می‌شود و محمود صالح نام باب و طایفه ای از شاخه چهارلنگ می‌باشد. محمود صالح، در گویش بختیاری مَم صالح خوانده می‌شود.این قبیله که بزرگ‌ترین طایفه ایل چهارلنگ به شمار می‌رود و بیش‌ترین سران بختیاری از این طایفه بوده است و بر اساس نظام طبقاتی ایلی در بختیاری در رده واحد «بزرگ طایفه» شمارده می‌شود.
سردسیر ایل محمود صالح حدود یکصد روستا در شهرستانهای فریدن و چادگان و گرمسیر آن گتوند و دزفول، و جلگه سردشت که به نام این ایل، سردشت محمودصالح خوانده می‌شود، می‌باشد. تعداد چشمگیری از اهالی سردسیر این ایل به شهرهای یزدانشهر و فولادشهر و شاهین شهر و خمینی شهر، اصفهان مهاجرت کرده‌اند و که در حال حاضر بیش از پنجاه هزار نفر از یزدانشهر و امیرآباد و ویلاشهر و جوی‌آباد را جمعیت این ایل تشکیل می‌دهد و در بخش گرمسیر در پیرامون شهرستانهای شوشتر، دزفول به ویژه شهرهای گتوند و سردشت و بخش‌ها و دهستان‌های تابعه شمار عمده‌ای از این طایفه استقرار دایمی دارند.
آل داوود
تیره آل داود (عالی داوود) یکی از تیره‌های ایل مم صالح (محمود صالح) چهارلنگ بختیاری است که محل سکونت تیره ال داود روستاهای ونک علیا، ونک سفلی (ونک علیمردان) ، دره سامان، سفید خانی، جان احمد و لگاله از بخش چنارود شهرستان چادگان است.
آل یادگار
اورش
اورش نام تیرهای ازبزرگ طایفه محمود صالح ایل چهارلنگ بختیاری است که شامل تش‌هایی نظیر اولادان آغفور ? اولادمم صالح، اولاد کهنه (کهن) وجیران گیلانی می‌باشد.
ممزایی
ممزایی یا مومزایی، طایفه‌ای ازباب محمود صالح می‌باشد. که به تیرهای زیر تقسیم می‌شود : هلیل، نساروند، دوبروند، فرخ‌وند، حونه باوا، دره بالایی، بدرفته (بـِده رَهده)، گورویی، موزرمونی (موزرمینی)، آورک، باوا، گشول و دودانگه.
هارونی
هارونی نام تیرهای ازطایفه محمود صالح چهارلنگ بختیاری است که براساس تقسیم بندی کتاب سرگذشت ایل چهارلنگ دارای هشت شعبه می‌باشد (که درنظامات رده بندی و تبارشناسی تش خوانده می‌شود) .
ایسیاری: (عیسی یاری) - کَلّا - دینوی - سیمی شمال - عالی - رکونی - ملاوند - سیصده
آرپناهی
ایسپره
طایفه ایسپره یکی از طوائف تشکیل دهنده باب چهارلنگ محمود صالح می باشد.طایفه ایسپره ییلاق را در اطراف کوه کینو و منطقه لبد واقع در استان چهارمحال بختیاری و همچنین جنوب غرب اصفهان، ( شهرستانهای فریدن، فریدون‌شهر و چادگان ) سپری می کردنند و با شروع دوره سرما در این مناطق، به شمال خوزستان، برای سپری کردن زمستان کوچ می‌کردند.البته امروزه بیشتر طایفه ایسپره در شهرهای بختیاری نشین استان خوزستان و استان اصفهان ساکن شده‌اند.هرچند هنوز برخی از طایفه ایسپره اطراف کوه کینو استان چهارمحال بختیاری و روستای ایسپره در نزدیک شهر سالند خوزستان وهمچنین کوه گچ در شمال خوزستان بصورت عشایری زندگی می‌کنند.
کلمات کلیدی:
